2014/09/15
روابط آدمها وقتی به مکالمه درونی می رسد واقعا چیز کثافتی ست. 
یک لحظه به خود می آیی و میبینی ساعت ها و شاید روزها و حتی سالهاست که مجموعه ای از کلمه ها، جمله ها، فریاد ها، ناله ها، التماس ها و ناسزاها در سرت، در سینه ات، در آن قسمت تهی وجودت که مثل جعبه رزنانس یک ساز همه صداها را چند برابر می کند، دارند برای خودشان بالا و پایین می روند و به هم می پیچند و راه خروج ندارند.
 پشت و رویش اگر کنید این آدم را می شود مثل دیوانه پریشانی که بلند بلند با خودش و یک شخص خیالی در حال گفتگوست.
یک گفتگوی بی نتیجه و بی انتها!
روزهای خوب زندگی آن روزهاییست که درونت سکوت باشد. 
..

نوشته شده در 12:19 PM توسط niki.
2 comments