دیروز یک فیلم دیدم از یک
عمل سزارین . حدود یک ساعت فیلم بود از اول اول تا آخر آخر . وسطای عمل فکر میکردم که امکان نداره این شکم آش و لاش به حالت اول برگرده و مدام قیافه مامان بیچاره ام می اومد جلوی چشمم که دو بار به خاطر من و مانا به این روز افتاده . جالب این بود که چون بیحسی موضعی بود خود خانم تمام مراحل رو میشنید وقتی دکتر توضیح می داد . من اگه جای اون بودم با اولین کلمه بیهوش کامل می شدم . آخ که اگه خودش می دید دارن چه بلایی سرش میارن !!!!اما باید اعتراف کنم وقتی عمل تموم شد به قدری تمیز این شکم رو جمع و جور کردند که نمی شد باور کرد .
گلدونه جون شما بهتره این فیلم رو فعلا نبینی . مهم نتیجه کار بود که خیلی خوب بود .
من كه هرگز لذت اون لحظه را كه يك پسر كوچولوي سفيد مثل پنبه با موهاي پر(بر عكس حالاش......هاهاهاها)و يك دهن گنده كه صداش اتاق زايمان رو روي سرش گذاشته بود روي شكمم گذاشتند فراموش نميكنم.فداش شم............فكر ميكنم به همه دردهاي دنيا ميارزه.