نیکات

2006/09/18

ارثیه خواهری

امروز از صبح مشغول مانا بودیم . بسته بندی و چمدون بندی و تلفن و خریدهای خرده ریز و اومدن بابا در ساعات آخر و ..... حسابی سرمون گرم بود . نفهمیدیم چجوری شب شد . رفتیم فرودگاه . مانا واقعا رفت . مثل یک شوخی می مونه . همش سر به سر مامانم می گذاشتیم که می خواد تو فرودگاه گریه و زاری راه بندازه . اونم حالمونو گرفت و اصلا گریه نکرد . البته خیلی به خودش فشار آورد . بابام هم همینطور . گریه نکرد اما رنگ لبو شد . پژمان هم که اصلا اهل این کارا نیست . منم که خواهر جدی و خشن . گریه معنی نداره که . ( اما به کسی نگین من و مانا وقتی منتظر آسانسور بودیم تا بریم سوار ماشین بشیم و بریم فرودگاه گریه کردیم . یعنی اشکهامون خودش می اومد . دلم گرفته بود . )

الان زنگ زدم به مانا . رسیده بود بحرین . اونجا هواپیما عوض میکنه و میره پاریس . این موبایل چقدر کارها رو آسون کرده .

اتاقش خالی شده حسابی . از فردا برای اتاقش یک نقشه ای میکشم . کلی ارث به من رسید از مانا . یک عالمه گوشواره و گردنبند و اینجور چیزا . چند تا کمد خالی . خمیر دندون نصفه . چند تا شمع نیمه سوخته . یک عالمه لوازم آرایش نصفه نیمه . لیوان بزرگ مخصوص آب و کلی چیز دیگه . ثروتمند شدم . برای میز وتخت و چیزای دیگه ش هم باید یک فکری بکنم .

صبح که بیدار بشیم بهش تلفن میکنیم تا ببینیم کجاست . هنوز کلی راه داره تا برسه . من که رفتم لا لا .

اما جاش خالیه .

نوشته شده در 1:10 AM توسط niki.

4 comments

4 Comments:

Anonymous said...

نیکی جون جای خواهر گلیت خالی نباشه ایشالاه هیچ وقت.من رو یاد شبی انداخت که خواهرم اینا از امارات اومدن کانادا.من اون موقع تازه عروسی کرده بودم و امارات رفته بودم.منم همون شبانه خونه رو مرتب کردم و تمام رخت خوابای اضافه رو ریختم دور و کلی چیزای دیگه ازشون که بهم ارث رسید رو مرتب کردم.
نگران نباش عزیزم باز یه روزی میشه که همه دور هم جمع میشین و گل میگین گل میشنوین.

4:03 AM

Anonymous said...

jash khali nabashe, avalesh ye juraii sakhte, omidvaram unam to faranse hamun chizhaii ro paida kone ke tavaghoesho dare

9:09 AM

Anonymous said...

akhey jash khali nabashe, khoda be hamarsh

10:58 AM

Anonymous said...

جاي مانا خانم شما خالي نباشه...ايشا... كه موفق باشه و راضي

11:58 AM