وقتی میرم تو فروشگاه های عرضه محصولات صوتی و تصویری خارج از ایران وتو قسمت ایران فقط با چنین محصولاتی برخورد میکنم خیلی حرصم میگیره . آخه یک خارجی وقتی این صحنه رو میبینه فکر میکنه موسیقی ایرانی یعنی همین . د نه دیگه . نشد .
این هم یک مغازه خیلی کوچیک بود تو تبریز ( چهارراه شهناز ) که همه جور موزیک فارسی و ترکی توش پیدا می شد . یک پیرمردی صاحبش بود که هرچی میخواستی برات کپی میکرد . کپی رایت را عشق است .
این فروشگاه خیلی توجهم رو جلب کرد . مثلا میری یک دست لیوان
بخری کنارش یک سنتور هم میخری یا برعکس . ربطشون رو ن
وفهمم .
من منکر ترک بودن خود نیستم.ما نسل اندر نسل هزاران ساله ترکیم.خالص خالص.و ما به ترک بودن خویش و نژاد و تاریخ خویش می بالیم.حتی در زبان مادری از بکار بردن کلمات و لغات فارسی یا روسی اکراه داریم.
ولی این باعث نمی شه که به نقصانهایی که اکنون در جوامع شهری مناطق آذری نشین بی توجه باشیم.
متاسفانه بدلیل مهاجرتهای فراوان مردم از روستا به شهر و روی آوردن این مردم به شغلهای کاذب در این شهرها.چهره شهر بکلی دگرگون شده. و میهمانانی که از سایر شهرها می آیند با برخورد با این مردمان عامی با اتفاقات تلخ و شیرین مواجه میشوند.که مسلما اتفاق تلخ یادماندنی تر است.من خانواده های اصیل آذری زبان بسیاری را میشناسم که در ترویج فرهنگ اصیل آذری سهم بسزایی دارند.از ترویج موسیقی و رقص گرفته تا ادبیات و شعر و نمایشنامه
بطوریکه
غنای ادبیات و موسیقی آذری و حتی زبان گفتاری ادبیات شفاهی یا فولکلور برای همه آشکار است
همه جا آدمهای خوب و بد دارد
نگاه من به موضوع مغرضانه نیست ..
من بیشتر موضوع را از نگاه یک میهمان
غریبه بررسی کردم
با نگاهی شوخ و طنزگونه.
:)
خوبی؟
:-؟