2007/01/04
غرور ملی
بوی اسفند که راه میافته تو خونه چه خوبه !!!
اگه آدم یک همزبون خوب نداشته باشه راستی راستی دق میکنه . یک همزبون با جنبه که از هر چیزی بتونی باهاش حرف بزنی . هر چیزی .
میگم چی میشد ایران بهترین گزینه برای زندگی بود ؟ من از اینکه تو ایران زندگی نمیکنم خیلی خوشحالم اصلا یک ذره هم دلم نمی خواد برگردم . ولی میگم چرا اینطوره ؟ چرا کشورمون اینقدر خوب نیست که همه آرزو داشته باشن توش زندگی کنن ؟ چرا تو چشمای ایرانی ها کم کم فروغ غرور ملی داره از بین میره ؟ چرا دیگه جدی جدی نمیشه به ایرانی بودن افتخار کرد ؟ آی آی باز داد و بیداد راه نندازین . هر کی میتونه افتخار کنه کسی جلوشو نگرفته . اینقدر افتخار کن تا خسته شی .
11 Comments:
Anonymous Anonymous said...
والا خيلي وقته ديگه نميشه به ايراني بودن افتخار کرد !!!

Anonymous Anonymous said...
akhe har eftekharyam ke boode marboot be salyane sal pishe.alan ke dige joz maskhare bazy chizy baramoon namoonde

Anonymous Anonymous said...
salam
vaghti fahmidam ke dubai zendegi mikonid kheyli khosh hal shodam,goftam shayad betoonam azatoon komak begiram,,agar albatte betoonid,, information darbareye zendegi dar dubai az nazare job va khane va chizhaye intori ro mishe rooye net peyda kard vali shenidan e nazare kasi ke oonja zendegi mikone chize digeyi hast,,mamnoon misham age vaght bezarin va be chand ta soalam javab bedin,,zendegi oonja chejooriye,,bekhosoos baraye khanoom ha,,tahsilate bache ha,,zaban e arabi (hatman lazeme?),,rastesh 10 sale ke shomal e europe zendegi mikonam,,be sheddat az sardi ye adam ha va havash khaste shodam,,az zendegi kenare adam hayi ke negaheshoon sarde sir shodam,,modattiye be zendegi dar Dubai fekr mikonam,,vali az rooye net faghat hamin information mamooli dar bareye kar va khane va...... ra peyda kardam,,kasi ro nemishnasam ke darbareye asl e zendegi dar oonja azash beporsam,,in bood ke mozahem e shoma shodam,,rastesh donbale yek mohite sharghi tar hastam,,jayi ke adam kami ham khodesh ro bebine,,europa dare khafam mikone,,
baz ham mamnoon

Blogger niki said...
آخه من جواب سوالهاتونو کجا بدم ؟
آدرس ایمیل بده تاتا جان .

Anonymous Anonymous said...
nikat e aziz
moteassefane sharayetam tori nist ke betoonam adress e e-mail bedam,,
kash mishod haminja javab midadi,,
mamnoon

Anonymous Anonymous said...
khak to sare khiliye bi liyaghatet arab paraste kasif

Anonymous Anonymous said...
اولها كه چت كردن رو شروع كرده بودم بيشتر چتهام با غير ايراني ها بود و بعدها كه چشمانمون بازتر شد و فقط معتاد به چت با هموطنها شديم تا چهار پنج سال راهم به چت رومهاي خارجي نيفتاده بود اتفاقا چند روز پيش كه خواستم تكرار خاطرات كنم و با اجنبي جماعت چت كنم خيلي ضد حال خوردم. چهار پنج سال پيش مشكلم اين بود كه با اين خارجي ها بفهمونم اينجا عراق نيست و ايران و عراق با هم فرق مي كنه!!! اما چند روز پيش بايد قبل از چت ثابت مي كردم كه تروريست نيستم!!! نمي دونم بايد به چيمون مغرور بشيم

Anonymous Anonymous said...
راستش نمی دونم چی داریم که باید بهش افتخار کنیم. اگه چیز افتخار برانگیزی بوده مال اینقدر قدیم بوده که دیگه ربطی به ما نداره. از خون اون آدمهای متمدن حتا یه قطره هم توی رگ هیچ کدوم ما نیست. الان شدیم یه سری آدم هوچی و مسخره.
منم مثل تو همیشه فکر می کنم چرا وطن ما جایی نیست که همه آرزو کنن توش زندگی کنن.

Anonymous Anonymous said...
man khodam irany hastam aval begam be kasy bar nakhore valy dar Canada ham az khejalat mimiram migam iraniyam chon ma esmemmon be terorist dar rafte va inke engde hame pache hamo migiran
in Canadayy ha ke injory nistan khodaish

yakh nistan ina sareshon be kare khodeshone na be kare mardom

Anonymous Anonymous said...
man khodam irany hastam aval begam be kasy bar nakhore valy dar Canada ham az khejalat mimiram migam iraniyam chon ma esmemmon be terorist dar rafte va inke engde hame pache hamo migiran
in Canadayy ha ke injory nistan khodaish

yakh nistan ina sareshon be kare khodeshone na be kare mardom

Anonymous Anonymous said...
سلام هموطن !
نمی دونم چرااینجوری خطابت کردم . تقریبا تمام مطالبت رو خوندم ولی متوجه نشدم چند سالته و چه تحصیلاتی داری و چه کاره ای و برای چی زندگی در دبی رو انتخاب کردی ؟ راستش رو بخوای من چند سالی خارج از ایران زندگی کردم و وقتی به ایران برگشتم تصمیم گرفتم تا مجبور نشدم خاک وطن رو ترک نکنم . از اینکه توی خیابون راه برم و حرفهای مردم کنارم رو بفهمم لذت می برم . از لهجه های رنگارنگشون که بعضا سعی در مخفی سازی اون دارن لذت می برم . اما چند روز پیش اونقدر از یک خبر شاکی شدم که من هم به همسرم پیشنهاد دادم کاش جای دیگری رو برای زندگی انتخاب کنیم . اون هم اظهارات وزیر کشور !! در مورد ازدواج موقت بود . فکر نکن که حالا ترسیدم شوهرم رو از دستم دربیارن ، بلکه من از کوته فکر ی چنین مقام عالیرتبه ی کشوری گریه ام گرفت . حالا دیگه افتخار پیشکش!