2007/11/15
تفاوتها
من ازون آدمهایی هستم که وقتی برای اولین بار میرم یک رستوران و از یک غذا خیلی خوشم میاد همیشه تا آخر عمرم هر وقت برم اون رستوران همون غذا رو سفارش میدم .
پژمان از اون آدمهایی هست که همیشه انگار اولین بارشه میره همون رستوران . هر بار یک غذای جدید انتخاب میکنه و مدتها طول می کشه تا برسه دوباره به همون غذای اولین بار .
مجموع ما دو نفر خیلی نتیجه خوبی داره . نه ؟
7 Comments:
Anonymous Anonymous said...
ma 2 ta ham hamintoorim, albate man hamishe ooniam ke chize taze entekhab mikone!

Anonymous Anonymous said...
fekr konam agar to kole donya masalan 5 ghaza bood be khatere hamsaram manam mahkom bodam ta akhare omr faghat az yek noyi ke on dost dare bokhoram.

Anonymous Anonymous said...
اون موقعها که با هم میرفتیم رستوران غذای منهم رو اون انتخاب میکرد...اینجوری هر دو....دو جور غذا میخوردیم....البته من به سلیقه اش اطمینان داشتم....چون حس چشائیش خیلی قویه...

Anonymous Anonymous said...
نیکی عزیز مرسی که به یادم بودی و خیلی جالبه ،منم مثل پژمانم همه ی غذاها رو باید امتحان کنم هرچند برسم به اولی در آخر کار. تنوع طلبیه دیگه!!!؟

Anonymous Anonymous said...
من مثل پژمان شما هستم. همسرم مثل شماست. ترکیب ما هم یه چیزی تو مایه های شما می شه.

Anonymous Anonymous said...
آدرسمو اشتباه زدم. اینه که اینجاست
اگه سری بزنی خوشحال می شم

Blogger Ahmad Khatiri said...
سلام دوست عزیز و خمیشه انلاین
من هم با پژمان موافقم . هیچوقت تجربه تست یه چیز جدید رو به اون قبلیه ترجیح نمی دم . نهایتش اینه می شه اون چیز خوشمزه رو تو بشقاب همراهی مث شما تست کرد .
موفق و پیروز باشید . . .