وقتی خوابم و تلفن زنگ میزنه همیشه سعی میکنم یک جوری جواب تلفن رو بدم که مثلا من خواب نبودم اما مگه ممکنه ؟ خیلی تابلوئه که خواب بودم . صدای خش دار و گرفته و در بعضی موارد جملات پرت و پلایی که تحویل آدم اونور خط میدم حسابی دستمو رو میکنه . حالا به همه اینا اشتباه گرفتن کسی که تلفن زده رو با یک کس دیگه هم اضافه کنید که دیگه نور علی نوره .
امروز صبح تلفن زنگ زد و منم با یک حالت خیلی سرحال که یعنی من خواب نبودم جواب دادم و به خیال اینکه یکی از دوستای بدجنسمه که همیشه زنگ میزنه تا مچ خواب بودن منو بگیره ، کلی بهش جوابهای پرت و پلا دادم و در آخرین جملات مکالمه متوجه شدم که آدم پشت خط از ایران داره زنگ میزنه و این اولین باره که من دارم با ایشون صحبت میکنم و اصلا هیچ ربطی به چیزایی که من بهش گفتم نداره . تمام تلاشم رو برای لحظات آخر کردم که یک کم همه چیز عادی به نظر بیاد دیگه نمی دونم موفق شدم یا نه .
خواب آلو بودن من به جای خود ، حالا که فکر میکنم میبینم یک خرده هم اشکال از آدم اونور خط بوده . آدم وقتی برای اولین بار زنگ میزنه به کسی که تا به حال ندیده و نمیشناسه ، اولین جمله ایه که باید بگه اینه که " سلام . من فلانی هستم . " اینجوری خیلی بهتره .