2008/01/05
........ کم کم به این نتیجه رسیده که خارجی بودن یک جور حاملگی مادام العمر است ، با یک انتظار ابدی ، تحمل باری همیشگی و .
ناخوشی مداوم . یکجور مسوولیت مداوم و بی وقفه . یک جمله معترضه وسط چیزی که یک موقعی اسمش زندگی معمولی بوده ....
خارجی بودن هم مثل حاملگی ، غریبه ها را به کنجکاوی وا میدارد و حس ترحم و ملاحظه شان را برمی انگیزد .
از کتاب " همنام " اثر " جومپا لاهیری "
2 Comments:
Anonymous Anonymous said...
چقدر قشنگ بود .اين حس ها گاهي وقتها سبب شاهكارهايي شدند كه بي نظير بوده.هميشه احساس هاي گنگ آبستن پديده ها بودن...لذت بردم.مرسي نيكي جون

چه جالب كه هر دو يك پاراگراف را انتخاب كرديم و چه عجيب كه من كه هر روز وبلاگ شما را ميخوانم اين را نديده بودم!