2008/05/19
یادم می آید روزی گفتی چرا نامه نمی نویسی ؟
گفتم برای که ؟
گفتی برای همان کسی که تمام روی سخنت با اوست . برایش نامه بنویس .
با خودم گفتم تو دیگر چه دیوانه ای هستی . می دانی که روی سخنم با توست . برای تو نامه بنویسم ؟ اما نگفتم . شاید به امروز فکر میکردی که فکرش را در من کاشتی . نامه نوشتن همیشه مرا به گریه می اندازد ، همیشه . مثل همین الان . نامه خواندن هم همینطور . اصلا نامه چیز غم انگیزی ست چون نشانه قطعی فاصله ست . نامه نوشتن برایم به معنای تایید فاصله ست . برای همین برایت نامه نمی نویسم . ترجیح می دهم برایت داستان بسازم . داستان ساختن یعنی امیدوارم که یک روزی ، یک وقتی ، یک جایی ، یک جوری ببینمت و برایت تعریفشان کنم . نامه ای که نمی دانم حتی به دستت میرسد که بخوانیش یا نه ، چه دردی از دل من دوا می کند ؟ تازه برای داستان هایم منتظر جواب نیستم اما نامه بدون جواب .. .



4 Comments:
،نامه ي بدون جواب
حس تنهايي آدم رو مضاعف مي كنه

Blogger Unknown said...
با حرفت درباره نامه کاملا موافقم .. نامه تایید قطعی فاصله است .. آخی دلم تنگ شد

Anonymous Anonymous said...
عجب تعبییر زیبایی کردی بانو جان.
"نامه تایید قطعی فاصله است"
محشر بود.

Anonymous Anonymous said...
امید هم چیز خوبیه