2011/03/01
حالا من و باران یک چیزهایی با هم داریم که فقط خودمان می دانیم .
کلمات مشترک ، موزیک های مشترک و صداهای مشترک .
یعنی اینکه من می دانم و او هم می داند که هر کجا باشیم و حتی موقعی که از هم فاصله داریم باید سر آن کلمه یا آن آهنگ یا آن صدا بیاییم پیش هم و به هم لبخند بزنیم .
و خب ،
این خیلی خوب است!
..

2 Comments:
Anonymous Nastaran said...
That was sweet!

Anonymous Nastaran said...
and where are the links at your linkdooni? I can no longer see them!